رفتن تو هستی مرا شکست !

این شکست تهی بدون تو

لا به لای بستر زمان دفن می شود

رفتنت معنای ناتمام قفس را برایم تمام می کند

و تداوم ناگزیر آرزوهایی خواهد شد

که تو آن را به التهاب دست های من بخشیده ای

رفته ای و نمی دانی

غم گریز تو را در درنگ بهانه هایم گم می کنم

می شکنم و می گزارم تا شانه های من

در رگبار اندوه بی پایان تو

چشم انتظار جاده ای بماند

که تو به آن چشم دوخته ای...

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: